نویسه‌های چینی، قدیمی‌تر از میلاد مسیح!
زبان چینی تاریخی طولانی دارد. قدیمی‌ترین ریشه‌های شناخته شده به 6000 سال قبل بازمی‌گردد. در واقع باستان‌شناسان خط چینی مکتوب را از اواخر سلسله شانگ”商Shang” (1046-1600 قبل از میلاد) کشف کردند. این یعنی خط چینی حداقل 3000 سال قدمت دارد. خیلی از زبان‌آموزان نیز در ابتدای یادگیری زبان چینی از رویایی با نویسه‌های چینی شگفت زده می‌شوند.
پین‌یین / 拼音
یادگیری نویسه‌های چینی حتی برای بومی‌ها هم دشوار است. پس چه روشی بهتر از به کار بردن پین‌یین “拼音”؟
پین‌یین نماد آوایی برای نویسه‌های چینی و سیستمی برای نوشتن صداهای چینی ماندارین به الفبای لاتین است. پین‌یین می‌تواند به زبان‌آموزان کمک کند تا کلمات چینی را بخوانند و به راحتی تایپ کنند. سیستم پین‌یین سرعت فراگیری چینی را در زبان‌آموز به طور چشم‌گیری افزایش داده است. در واقع پین‌یین ابزار زبانی برای کمک به یادگیری زبان چینی است.
پین‌یین تنها سیستمی نبوده که برای رونویسی صداهای چینی به لاتین ابداع شده است!
اولین بار در سال 1605، Matteo Ricci اولین متن شناخته شده چینی به غربی را با عنوان «西字奇迹 /Xizi Qiji» به معنی معجزه حروف غربی منتشر کرد که از الفبای رومی برای رونویسی چینی استفاده کرده بود.
در سال 1930، حزب کمونیست چین، با همراهی رهبر اتحاد جماهیر شوروی، الفبای آوایی را با استفاده از حروف رومی به نام ” Sin Wenz ” و به معنای “نوشتن نو” معرفی کرد. هدف از این کار بهبود سواد در روسیه و به خصوص برای مهاجران چینی بود. این رومی سازی در سال 1940 به اوج خود رسید.
در سال 1950، گروهی از زبان‌شناسان چینی کار روی سیستم رومی سازی جدید را شروع کردند و زبان‌شناس جو یوگوانگ “周有光zhou youguang”در این رابطه به پیشرفت بزرگی دست یافت. بسیاری او را پدر پین‌یین می‌دانند. او معتقد بود که پین‌یین محصول قرن‌ها ترجمه چینی به تلفظ رومی بوده است. پین‌یین در سال 1958 به طور رسمی در سرزمین چین پذیرفته شد.
سیستم قدیمی‌تری نیز به نام “Wade-Giles” در نیمه اول قرن بیستم استفاده می‌شده که اثر خود را بر زبان انگلیسی به جاگذاشت. به عنوان مثال “功夫” در سیستم “Wade-Giles” به صورت kungfu و در سیستم پین‌یین به صورت gongfu نوشته می‌شود. کلمه “北京” پایتخت چین در “Wade-Giles”، Peking و در پین‌یین Beijing است.
پین‌یین از چه ساخته شده است؟
پین‌یین از هجاها ساخته شده و هر نویسه چینی یک هجا دارد. هجاها از صامت و مصوت تشکیل شدند. صامت‌ها حرف اول هجا و مصوت‌ها حرف دوم هستند.
نشانه‌های آهنگ روی مصوت‌ها را قرار می‌گیرد. در چینی ماندارین 4 آهنگ اصلی به نام آهنگ یک “-“، آهنگ دو “ˊ”، آهنگ سه “ˇ” و آهنگ چهار “ˋ” و یک آهنگ خنثی به نام چینگ شنگ “轻声qingsheng” داریم. آهنگ خنثی یعنی هجا خیلی آرام و کوتاه و بدون تن ادا می‌شود. تلفظ صحیح تمام آهنگ‌ها اهمیت زیادی دارد، زیرا آهنگ‌های مختلف معانی متفاوتی را ایجاد خواهد کرد. به عنوان مثال:
| 吗 | 骂 | 马 | 麻 | 妈 |
| ma | mà | mǎ | má | mā |
| نشانه سوال(آیا) | ناسزا | اسب | کنف | مادر |
مصوت‌ها همانطورکه می‌دانید صدا می‌گیرند. مصوت‌های یک حرفی مصوت‌های ساده هستند و تعداد آن‌ها به 10 تا می‌رسد. مصوت‌های چندحرفی همان مصوت‌های مرکب 13 تا و مصوت‌های حفره بینی که از بینی تلفظ می‌شوند 16 تا هستند. 21 عدد صامت نیز در پین‌یین وجود دارد.
لطفاً با صدای بلند هجاهای زیر را بخوانید:
shén ， ma ，rú，guì，tā， nǐ ，měi，dé，xǐ， qù。
qǐngwèn，nǐ jiao shénme míngzì？nǐ jǐ suì？
آیا یادگیری نویسه‌های چینی بدون پین‌یین ممکن است؟
دلایل زیادی ضرورت یادگیری نویسه‌های چینی را در کنار پین‌یین نشان می‌دهد.
مهم‌تر از همه این است که تقریباً هر پین‌یین دارای چندین نویسه و معنی است. به عنوان مثال پین‌یین “guo” می‌تواند نشان‌دهنده ” guò过” عبور کردن، ” guó国” کشور، ” guǒ果” میوه، ” guō锅” دیگ و قابلمه و چندین نویسه و معنی دیگر باشد. حال شما به من بگویید، بدون نگاه کردن به فرهنگ لغت “金” و “汉” چگونه خوانده می‌شود و به چه معناست؟ یا حدس می‌زنید “mu” با تن‌های مختلف دارای چند نویسه و معنی است؟
پس بخاطر داشته باشید که اگر می‌خواهید متنی بخوانید یا بنویسید باید نویسه‌های چینی و پین‌یین را همزمان یادبگیرید.
